కడప పట్టణానికి కాస్త దూరంగా ఉన్న ట్రావలర్స్ బంగళా అది. ఊరికి కాస్త దూరంగా నిర్మానుషంగా వుంటుంది. ట్రావలర్స్ బంగళా బాగోగులు చూడ్డానికి ఓ ఫ్యామిలీ వుంది. ఫ్యామిలీ అంటే ఇద్దరే. రాజమ్మ, యాదగిరి దంపతులు వాళ్లకో చిన్న పాప. కాంఫౌండ్లోనే ఓ చిన్న ఇంట్లో ఉంటారు. బంగళాకి వచ్చిన వాళ్ళకు ఏమి కావాలో చూసుకునే బాధ్యత వారిది. మేము అంటే నేను నా స్నేహితులు, జగదీష్, రాఘవ అక్కడికి చేరేసరికి రాత్రి తొమ్మిది అయ్యింది. మేమంతా మా చిన్ననాటి స్నేహితుడు మోహన్రెడ్డి పెళ్ళికి వచ్చాము. మాకు అనుకూలంగా వుండాలని మోహన్రెడ్డి ఇక్కడ రూమ్ బుక్ చేశాడు. మేము స్నానాలు చేసి పుడ్ ఆర్డర్ చేశాము. ఇంతలో జగదీష్, రాఘవ "ఒరేయ్ మనం సారాయి తాగుదామా? పల్లెటూర్లలో సారాయి బాగుంటుంది" అన్నారు. "ఛీ! సారాయి ఏమిట్రా ఏదో విస్కీనో, బీర్ అనకుండా" అన్నాను నేను. "సారాయి బాగుంటుంది. ఓసారి చూడు" అని ఇక ఏమీ మాట్లాడకుండా "రాజమ్మా! మాకు సారాయి తెచ్చిపెట్టు" అన్నాడు. రాజమ్మా "సరే సారూ! డబ్బు లివ్వండి. అలాగే నేను వెళ్ళి రావాలిగా. నాకు రెండు వందలివ్వాలి" అంది. "అంతనా! ఎందుకూ?...
దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స! మాతృభాష కన్నమధురమైనదేది!!